U Spiritu Santu

104 u spiritu santu

U Spìritu Santu hè a terza persona di a Divinità è esce per sempre da u Babbu per mezu di u Figliolu. Hè u cunsulatore prumessu da Ghjesù Cristu chì Diu hà mandatu à tutti i credenti. U Spìritu Santu campa in noi, ci unisci cù u Babbu è u Figliolu, è ci trasforma à traversu a penitenza è a santificazione, è ci cunforme à l'imaghjini di Cristu per mezu di rinnuvamentu constante. U Spìritu Santu hè a fonte di ispirazione è prufezia in a Bibbia è a fonte di unità è fraternità in a Chjesa. Ellu dà rigali spirituali per u travagliu di l'evangelu è hè a guida constante di u Cristianu à tutta a verità. (Ghjuvanni 14,16; 15,26; Atti di l'Apòstuli 2,4.17-19.38; Matteu 28,19; Ghjuvanni 14,17-26; 1 Petru 1,2; titu 3,5; 2. Petru 1,21; 1. Corinti 12,13; 2. Corinti 13,13; 1. Corinti 12,1-11; Atti 20,28:1; Ghjuvanni 6,13)

U Spìritu Santu hè Diu

U Spìritu Santu hè Diu in travagliu - creendu, parlendu, trasfurmendu, campendu in noi, travagliendu in noi. Eppuru chì u Spìritu Santu pò fà stu travagliu senza a nostra cunniscenza, sapendu più hè d'aiutu.

U Spìritu Santu hà l'attributi di Diu, hè equiparatu à Diu, è face opere chì solu Diu faci. Cum'è Diu, u spiritu hè santu - cusì santu chì l'offenda à u Spìritu Santu hè un peccatu grave quant'è calpestà u Figliolu di Diu (Ebrei 10,29). A blasfemia di u Spìritu Santu hè unu di i peccati imperdonabili (Matteu 1).2,31). Questu suggerisce chì u spiritu hè santu in natura, vale à dì, micca solu in pussessu di una santità cunferita, cum'è era u casu cù u tempiu.

Cum'è Diu, u Spìritu Santu hè eternu (Ebrei 9,14). Cum'è Diu, u Spìritu Santu hè omnipresente (Salmu 139,7-10). Cum'è Diu, u Spìritu Santu hè omnisciente (1. Corinti 2,10-11; Ghjuvanni 14,26). U Spìritu Santu crea (Job 33,4; Salmu 104,30) è rende possibili miraculi (Matteu 12,28; Rumani 15: 18-19) facenu u travagliu di Diu in u so ministeru. In parechji passaggi di a Bibbia, u Babbu, u Figliolu è u Spìritu Santu sò riferiti cum'è esse ugualmente divinu. In un passaghju nantu à "i rigali di u Spìritu", Paul juxtaposes u "un" Spiritu, u "unu" Signore, è u "unu" Diu (1 Cor. 1 Cor.2,4-6). Chiude una lettera cù una formula di preghiera in trè parti (2Cor. 13,13). È Petru introduce una lettera cù una altra formula di trè parti (1. Petru 1,2). Questa ùn hè micca evidenza di unità, ma sustene.

L'unità hè espressa ancu più forte in a formula di battesimu: "[Battizeli] in u nome [singular] di u Patre è di u Figliolu è di u Spìritu Santu" (Matteu 2).8,19). I trè anu un nome unicu, una indicazione di una entità, un esse.

Quandu u Spìritu Santu face qualcosa, Diu faci. Quandu u Spìritu Santu parla, Diu parla. Quandu Ananias menti à u Spìritu Santu, menti à Diu (Atti 5,3-4). Cum'è Petru dice, Ananias menti micca solu à u rappresentante di Diu, ma à Diu stessu. Ùn si pò micca "mentire" à una forza impersonale.

À un puntu Paulu dice chì i cristiani utilizanu u tempiu di u Spìritu Santu (1Co 6,19), in altrò chì simu u tempiu di Diu (1. Corinti 3,16). Un tempiu hè per u cultu di un esse divinu, micca una forza impersonale. Quandu Pàulu scrive nantu à u "tempiu di u Spìritu Santu", indirettu dice: U Spìritu Santu hè Diu.

Ancu in Atti 13,2 u Spìritu Santu hè uguagliatu à Diu: "Ma cum'è sirvutu à u Signore è u digiunu, u Spìritu Santu hà dettu: Separami da Barnabas è Saulu per u travagliu à quale l'aghju chjamatu." Quì u Spìritu Santu parla cum'è Diu. De même, il dit que les Israélites « l'ont mis à l'épreuve et l'ont mis à l'épreuve » et que « dans ma colère j'ai juré qu'ils ne viendraient pas à mon repos » (Ebrei). 3,7-11u).

Eppuru - u Spìritu Santu ùn hè micca solu un nome alternativu per Diu. U Spìritu Santu hè qualcosa sfarente da u Babbu è u Figliolu; B. hà dimustratu à u battesimu di Ghjesù (Matthew 3,16-17). I trè sò diffirenti, ma unu.

U Spìritu Santu face u travagliu di Diu in a nostra vita. Semu "figlii di Diu", vale à dì nati da Diu (Ghjuvanni 1,12), chì hè equivalente à "nasciutu di u Spìritu" (Ghjuvanni 3,5-6). U Spìritu Santu hè u mediu grazie à quale Diu abita in noi (Efesini 2,22; 1. Johannes 3,24; 4,13). U Spìritu Santu abita in noi (Rumani 8,11; 1. Corinti 3,16) - è perchè u Spìritu abita in noi, pudemu dì chì Diu abita in noi.

A mente hè persunale

A Bibbia attribuisce attributi persunali à u Spìritu Santu.

  • U spiritu vive (Rumani 8,11; 1. Corinti 3,16)
  • U Spìritu parla (Atti 8,29; 10,19; 11,12; 21,11; 1. Timoteu 4,1; Ebrei 3,7 ecc.).
  • U Spìritu a volte usa u pronomi persunale "I" (Atti 10,20; 13,2).
  • U spiritu pò esse parlatu, tentatu, afflittu, insultatu, blasfemu (Atti 5, 3. 9; Efesini 4,30;
    Ebrei 10,29; Matteu 12,31).
  • U Spiritu guida, rapprisenta, chjama, instiga (Rumani 8,14. 26; Atti 13,2; 20,28).

Rumani 8,27 parla di un "sensu di mente". Pensa è ghjudica - una decisione pò "piacelu" (Atti 15,28). A mente "sà", a mente "assigna" (1. Corinti 2,11; 12,11). Questu ùn hè micca un putere impersonale.

Ghjesù chjama u Spìritu Santu - in a lingua greca di u Novu Testamentu - ​​parakletos - chì significa cunsulatore, avvucatu, aiutu. "E dumanderaghju à u Babbu, è vi darà un altru cunsolatore per esse cun voi per sempre: u Spìritu di a verità ..." (Ghjuvanni 1)4,16-17). Cum'è Ghjesù, cusì insegna u Spìritu Santu, u primu Consolatore di i discìpuli, dà tistimunianza, apre l'ochji, guida è revela a verità.4,26; 15,26; 16,8 è 13-14). Quessi sò roli persunali.

Ghjuvanni usa a forma masculina parakletos; ùn era micca necessariu di mette a parolla in u neutru. In Ghjuvanni 16,14 I pronomi persunali maschili ("ellu") sò ancu usati in grecu, in cunnessione cù a parolla veramente neutra "spiritu". Saria statu faciule di cambià à i pronomi neutri ("it"), ma Ghjuvanni ùn face micca cusì. U spiritu pò esse maschile ("ellu"). Di sicuru, a grammatica hè relativamente irrilevante quì; ciò chì importa hè chì u Spìritu Santu hà qualità persunale. Ùn hè micca un putere neutrale, ma l'aiutu intelligente è divinu chì abita in noi.

U spiritu in l'Anticu Testamentu

A Bibbia ùn hà micca u so propiu capitulu o libru intitulatu "U Spìritu Santu". Amparamu di u Spìritu un pocu quì, un pocu quì, induve l'Scritture parlanu di u so funziunamentu. Ci hè comparativamente pocu per esse truvatu in l'Anticu Testamentu.

U spiritu hà participatu à a creazione di a vita è hè implicatu in u so mantenimentu (1. Mosè 1,2; Job 33,4; 34,14). U Spìritu di Diu hà riempitu Bezazel cù "tutte a pruprietà" per custruisce u tabernaculu (2. Mosè 31,3-5). Cumpiì Mosè è ghjunse nantu à i settanta anziani (4. Mosè 11,25). Ripiene Joshua di saviezza è dete à Samson è à l'altri capi a forza o a capacità di cummattiri4,9; Ghjudice [spaziu]]6,34; 14,6).

U spiritu di Diu hè statu datu à Saul è dopu pigliatu di novu (1. Samuel 10,6; 16,14). U Spìritu hà datu à David piani per u tempiu8,12). U Spìritu hà inspiratu i prufeti à parlà (4. Mosè 24,2; 2. Samuel 23,2; 1 Chr 12,19; 2 Chr 15,1; 20,14; Ezekiel 11,5; Zaccaria 7,12; 2. Petru 1,21).

In u Novu Testamentu, ancu, u spiritu hà permessu à e persone di parlà, per esempiu Elisabeth, Zaccaria è Simeone (Luca). 1,41. 67; 2,25-32). Ghjuvanni Battista era pienu di u Spìritu ancu da a nascita (Luca 1,15). U so attu più impurtante era l'annunziu di a venuta di Ghjesù, chì era per battezà a ghjente micca solu cù l'acqua, ma "cù u Spìritu Santu è cù u focu" (Luca). 3,16).

U spiritu è ​​Ghjesù

U Spìritu Santu hà sempre ghjucatu un rolu impurtante in a vita di Ghjesù. Hà fattu a cuncepimentu di Ghjesù (Matteu 1,20), hè ghjuntu nantu à ellu quandu era battizatu (Matteu 3,16), guidò Ghjesù in u desertu (Luca 4,1) et l'a oint pour être le prédicateur de l'Évangile (Luc 4,18). Per "u Spìritu di Diu" Ghjesù hà cacciatu i spiriti maligni (Matteu 12,28). Par l'Esprit, il s'est offert lui-même en sacrifice pour le péché (Hébreux 9,14), è da u stessu Spìritu hè statu risuscitatu da i morti (Rumani 8,11).

Ghjesù hà insignatu chì in i tempi di persecuzione, u Spìritu parlava per mezu di i discìpuli (Matthew 10,19-20). Li hà insignatu à battizà novi discìpuli "in nome di u Babbu, è di u Figliolu, è di u Spìritu Santu" (Matteu 2).8,19). Diu, hà prumessu, dà u Spìritu Santu à tutti quelli chì li dumandanu (Lc
11,13).

L'insignamenti più impurtanti di Ghjesù nantu à u Spìritu Santu si trovanu in u Vangelu di Ghjuvanni. Prima, l'omu deve esse "natu da l'acqua è da u Spìritu" (Ghjuvanni 3,5). Hà bisognu di una rinascita spirituale, è ùn pò micca vene da ellu stessu: hè un rigalu di Diu. Ancu s'è u Spìritu hè invisibule, u Spìritu Santu face una diferenza chjara in a nostra vita (v. 8).

Ghjesù insegna ancu: "Quellu chì hà sete venga à mè è beie. Quellu chì crede in mè, cum'è dicenu l'Scritture, da ellu scorrirà fiumi d'acqua viva » (Ghjuvanni 7:37-38). Ghjuvanni seguita immediatamente questu cù l'interpretazione: "E hà dettu questu nantu à u Spìritu, chì quelli chì anu cridutu in ellu avissiru riceve ..." (v. 39). U Spìritu Santu calma una sete interna. Ci dà a relazione cù Diu per quale avemu statu creatu. Venendu à Ghjesù, ricevemu u Spìritu, è u Spìritu pò riempie a nostra vita.

Perchè finu à quellu tempu, ci dice Ghjuvanni, u Spìritu ùn era micca statu versatu universalmente: u Spìritu "ùn era ancu quì; perchè Ghjesù ùn era ancu glurificatu » (v. 39). U Spìritu avia pienu omi è donne individuali prima di Ghjesù, ma era prestu per vene in una manera nova, più putente, à Pentecoste. U Spìritu hè avà versatu in cullettivu, micca solu individualmente. Qualchissia chì hè "chjamatu" da Diu è hè battezzatu u riceve (Atti 2,38-39u).

Ghjesù hà prumessu chì u Spìritu di a verità serà impartitu à i so discìpuli è chì stu Spìritu vive in elli4,16-18). Questu hè sinonimu di Ghjesù chì vene à i so discìpuli (v. 18), perchè hè u spiritu di Ghjesù è u spiritu di u Babbu - mandatu da Ghjesù è ancu da u Babbu (Ghjuvanni 1).5,26). U Spìritu rende Ghjesù accessibile à tutti è cuntinueghja u so travagliu.

Sicondu a parolla di Ghjesù, u Spìritu era di "insignà à i discìpuli tutte e cose" è "rammintà li tuttu ciò chì vi aghju dettu" (Ghjuvanni 1).4,26). U Spìritu li hà amparatu cose ch'elli ùn pudianu capisce prima di a risurrezzione di Ghjesù6,12-13u).

U Spìritu rende tistimunianza di Ghjesù (Ghjuvanni 15,26; 16,14). Ùn si propaga micca, ma porta a ghjente à Ghjesù Cristu è à u Babbu. Ùn parla micca "di ellu stessu", ma solu cum'è u Babbu vole (Ghjuvanni 16,13). È perchè u Spìritu pò esse in milioni di persone, hè un guadagnu per noi chì Ghjesù hà cullatu à u celu è hà mandatu u Spìritu à noi (Ghjuvanni 16: 7).

U Spìritu hè à u travagliu in l'evangelisimu; Spiega u mondu nantu à u so peccatu, a so culpabilità, a so bisognu di ghjustizia è a sicura venuta di u ghjudiziu (vv. 8-10). U Spìritu Santu riferisce à e persone à Ghjesù cum'è quellu chì redime tutte e culpabili è hè a fonte di a ghjustizia.

U Spìritu è ​​a Chjesa

Ghjuvanni u Battista hà prufetizatu chì Ghjesù hà da battizà a ghjente "cu u Spìritu Santu" (Marc 1,8). Questu hè accadutu dopu a so risurrezzione in u ghjornu di Pentecoste, quandu u Spìritu hà rivitalizzatu miraculosamente i discìpuli (Atti 2). Era ancu parte di u miraculu chì a ghjente hà intesu i discìpuli parlà in lingue straniere (v. 6). Miraculi simili accadutu parechje volte mentre a Chjesa cresce è s'allarga (Atti 10,44-46; 19,1-6). Cum'è un storicu, Lukas informa nantu à l'avvenimenti inusual è tipicu. Ùn ci hè nunda chì suggerisce chì sti miraculi sò accaduti à tutti i novi credenti.

Paul dice chì tutti i credenti sò battezi in un corpu da u Spìritu Santu - a Chjesa (1. Corinti 12,13). U Spìritu Santu hè datu à tutti quelli chì crede (Rumani 10,13; Galati 3,14). Cù o senza un miraculu accumpagnatu, tutti i credenti sò battezzati cù u Spìritu Santu. Ùn ci hè bisognu di guardà un miraculu cum'è evidenza spiciale, evidenti di questu. A Bibbia ùn esige micca chì ogni credente sia dumandatu à esse battizatu da u Spìritu Santu. Piuttostu, chjama à ogni credente per esse constantemente pienu di u Spìritu Santu (Efesini 5,18) - vuluntà di seguità a guida di u Spìritu. Questu hè un duvere cuntinuu, micca un avvenimentu unicu.

Invece di circà un miraculu, duvemu cercà à Diu è lascià à Diu per decide s'ellu hè o micca un miraculu. Paul spessu ùn descrive u putere di Diu in termini cum'è miraculi, ma in termini chì sprimenu a forza interna: speranza, amore, longa patienza è pacienza, vuluntà di serve, capiscenu, capacità di soffre è curagiu in a predicazione (Rumani 1).5,13; 2. Corinti 12,9; Efesini 3,7 u 16-17; Colossesi 1,11 è 28-29; 2. Timoteu 1,7-8u).

U libru di l'Atti mostra chì u Spìritu era u putere daretu à a crescita di a Chjesa. U Spìritu hà datu à i discìpuli a forza di rende tistimunianza di Ghjesù (Atti 1,8). Il leur a donné un grand pouvoir de persuasion dans leur sermon (Actes des Apôtres 4,8 u 31; 6,10). Hà datu i so struzzioni à Filippu, è dopu l'hà rapitu (Atti 8,29 è 39).

Hè u Spìritu chì hà incuraghjitu a chjesa è hà stallatu a ghjente per guidà (Atti 9,31;
20,28). Hà parlatu à Petru è à a chjesa di Antiochia (Atti 10,19; 11,12; 13,2). Hà urdinatu à Agabus di predichendu una fame è à Paulu di lanciare una maledizione (Atti 11,28; 13,9-11). Hà guidatu Paulu è Barnaba in i so viaghji (Atti 13,4; 16,6-7) è hà aiutatu l'assemblea di l'Apòstuli in Ghjerusalemme à piglià e so decisioni (Atti 15,28). Mandò à Pàulu à Ghjerusalemme è profetizzò ciò chì succederia quì (Atti 20,22: 23-2; ).1,11). A Chjesa esistia è cresce solu perchè u Spìritu era à u travagliu in i credenti.

Oghji u spiritu è ​​i fideli

Diu u Spìritu Santu hè assai involuttu in a vita di i credenti oghje.

  • Ellu ci porta à u pentimentu è ci dà una nova vita (Ghjuvanni 16,8; 3,5-6u).
  • Vive in noi, ci insegna, ci guida (1. Corinti 2,10-13; Ghjuvanni 14,16-17 & 26; Rumani 8,14). Ci guida à traversu l'Scrittura, à traversu a preghiera è à traversu altri cristiani.
  • Hè u spiritu di saviezza chì ci aiuta à pensà à e decisioni future cun fiducia, amore è prudenza (Efesini 1,17; 2. Timoteu 1,7).
  • U Spìritu "circuncisa" i nostri cori, sigilendu è santificanduci è mettenduci à parte per u scopu di Diu (Rumani 2,29; Efesini 1,14).
  • Ellu porta l'amore è u fruttu di a ghjustizia in noi (Rumani 5,5; Efesini 5,9; Galati 5,22-23u).
  • Ci mette in a chjesa è ci aiuta à sapè chì simu figlioli di Diu (1. Corinti 12,13; Rumani 8,14-16u).

Avemu da adurà à Diu "in u Spìritu di Diu", dirigendu a nostra mente è intenzioni à ciò chì u Spìritu vole (Filippesi 3,3; 2. Corinti 3,6; Rumani 7,6; 8,4-5). Ci sforzemu di fà ciò chì ellu vole (Galati 6,8). Quandu simu guidati da u Spìritu, ci dà a vita è a pace (Rumani 8,6). Ci dà accessu à u Babbu (Efesini 2,18). Ci ferma à fiancu à i nostri debule, ci "rapprisenta", vale à dì, intercede per noi cù u Babbu (Rumani). 8,26-27u).

Ellu dà ancu rigali spirituali, quelli chì qualificanu per pusizioni di dirigenza in a chjesa (Efesini 4,11), a vari uffici (Rumani 12,6-8), è qualchì talentu per i travaglii straordinarii (1. Corinti 12,4-11). Nimu hà tutti i rigali à u stessu tempu, è nisun rigalu hè datu à tutti indiscriminatamente (vv. 28-30). Tutti i rigali, spirituali o "naturali", anu da esse usatu per u bè cumunu è per serve a Chjesa sana (1. Corinti 12,7; 14,12). Ogni rigalu hè impurtante (1. Corinti 12,22-26u).

Avemu sempre solu i "primi frutti" di u Spìritu, un primu impegnu chì ci prumetti assai più in u futuru (Rumani 8,23; 2. Corinti 1,22; 5,5; Efesini 1,13-14u).

U Spìritu Santu hè Diu à u travagliu in a nostra vita. Tuttu ciò chì Diu face hè fattu da u Spìritu. Hè per quessa chì Paul ci esurta: "Se camminemu in u Spìritu, andemu ancu in u Spìritu ... ùn affligge micca u Spìritu Santu ... Ùn spegne micca u Spìritu " (Galatiani). 5,25; Efesini 4,30; 1Th. 5,19). Allora ascoltemu bè ciò chì dice u spiritu. Quandu ellu parla, Diu parla.

Michael Morrison


in pdfU Spiritu Santu