Hè curatu di ella

Li guardò dopuA maiò parte di noi hà lettu a Bibbia per un bellu pezzu, spessu per parechji anni. Hè bè di leghje i versi familiari è di cunglisassi in elli cum'è s'ellu fussi una manta calda. Si pò accade chì a nostra familiarità ci face dimenticà e cose. Se li leghjimu cù l'ochji aperti è da una nova prospettiva, u Spìritu Santu pò aiutà à ricunnosce più è possibbilmente ricordate e cose chì avemu scurdatu.

Quandu lighjia di novu u libru di l'Atti, in u capitulu 13, versu 18, aghju scontru un passaghju chì parechji di noi avemu lettu senza fà casu à ellu: "È per quarant'anni l'ha suppurtatu in u desertu" (Luther 1984 ). In a Bibbia di Luther di u 1912 si dicia: "hà tolleratu a so manera" o traduttu da una vechja Versione King James in tedescu significa "hà patitu u so cumpurtamentu".

Allora, per ciò ch’e possu ricurdà, aviu sempre lettu stu passaghju – è l’aghju intesu cusì – chì Diu avia da suppurtà l’Israelite chì si lamentavanu è si lamentavanu cum’è s’elli avianu statu un grande fardelu per ellu. Ma dopu aghju lettu a riferenza in 5. Mosè 1,31: "Allora avete vistu chì u Signore, u vostru Diu, hà purtatu cum'è un omu porta u so figliolu, tuttu u caminu chì caminava finu à ghjuntu in questu locu." In a nova traduzzione di a Bibbia hè chjamatu Luther 2017: "È per quarant'anni l'hà purtata in u desertu" (Atti 13,18:). U Cummentariu MacDonald dice chì "hà curatu di i so bisogni".

Videndu una luce. Di sicuru, avia pigliatu cura di elli - avianu manciari, acqua è scarpi chì ùn purtavanu micca. Ancu se sapia chì Diu ùn li stancià di fame, ùn aghju mai realizatu quantu vicinu è intima era à a so vita. Era tantu incoraggiante per leghje chì Diu porta u so populu cum'è un babbu porta u figliolu. Ùn mi ne arricordu di avè mai lettu quessa!

Ogni volta pudemu sente chì Diu ùn pò guasi u nostru sustegnu o chì si arreca di ripiglià i nostri è prublemi cuntinui. E nostre preghiere sembranu sempre esse listesse è i nostri peccati si facenu ripetutamente. Ancu s'è qualchì volta noi mormuleghje è agiscenu cum'è israeliti ingrati, Diu sempre ci cura di noi, ùn importa quant'è chiancemu; per d 'altra banda, sò assicurata chì preferissi noi di ringrazià si invece di pritassi.

I cristiani, sia in u ministeru à tempu pienu sia fora (ancu se tutti i cristiani sò chjamati à u ministeru in qualchì modu), ponu stancu è brusgià. Un pò principià à vede i so fratelli cum'è Israeliti insupportable, chì ponu tentazione à piglià i so prublemi "fastidienti" è soffrenu per elli. Sopportà significa tollerà qualcosa chì ùn ti piace micca o accettà qualcosa chì hè male. Ma Diu ùn ci vede micca cusì !

Tutti semu i zitelli di Diu è avemu bisognu di cura rispettosa, cumpassione è amante. Cù l'amore di Diu chì flussu attraversu noi, pudemu amà i nostri vicini invece di soffrellu solu. Se ci hè necessariu, seranu ancu capaci di purtà à qualchissia a forza chì ùn hè più abbastanza in a strada. Ricurdamu chì Diu ùn solu hà pigliatu cura di u so populu in u desertu, ma hà purtatu in i so braccia amanti. Ellu ci porta è cuntinueghja, mai cessendu di amare è care per noi ancu quandu ci lamentemu è scurdamu di esse grati.

di Tammy Tkach