U Regnu di Diu Part 1

502 regnu di diu 1U regnu di Diu hè sempre statu u focu di assai di l'insignamentu cristianu, è di manera ghjustu. Hè disputa una disputa annantu à questu, in particulare in u XX sèculu. L'accordu hè difficiule à rializà per via di a dimensione è a cumplessità di u materiale biblicu è di i numerosi temi teologichi chì si superposanu cun questu tema. Ci sò ancu grande differenze in l'attitudini spirituali chì guidanu i studienti è i pastori è li permettenu di ghjunghje à e cunclusioni più diverse.

In questa serie di 6 parti, tratteraghju e dumande centrali in quantu à u Regnu di Diu per rinfurzà a nostra fede. Facendu cusì, rientraraghju nantu à u livellu di cunniscenza è u puntu di vista di l'altri chì rapprisentanu a stessa fede cristiana convenziunale, storicamente documentata, chì prufessemu in Grace Communion International, una fede basata nantu à e Sacre Scritture è cuncipita cun un focus nantu à Ghjesù Cristu diventa. Hè Quellu chì ci guida in u nostru cultu à u Diu Triunu, u Babbu, u Figliolu è u Spìritu Santu. Questa credenza, chì si concentra nantu à l'Incarnazione è a Trinità, ùn serà micca capace di risponde direttamente à tutte e dumande chì ci ponu cuncernà in quantu à u regnu di Diu, malgradu a so affidabilità. Ma furnisce una basa solida è una guida affidabile chì ci permetterà di capisce a fede in cunfurmità cù a Bibbia.

In l'ultimi 100 anni, ci hè statu un accordu crescente trà quelli studiosi di a Bibbia chì spartenu a listessa mentalità teologica fundamentale chì hè a nostra nantu à e dumande chjave di a fede. Hè nantu à a verità è l'affidabilità di a rivelazione biblica, un approcciu sonu à l'interpretazione biblica è i fundamenti di l'intelligenza cristiana (duttrina) in quantu à e dumande cum'è a divinità di Cristu, a Trinità di Diu, u valore cintrali di u travagliu di grazia. di Diu, comu hè in u Cristu hè cumpleta da u putere di u Spìritu Santu, è di u travagliu redentive di Diu in u cuntestu di a storia, cusì chì si pò esse cumpleta cù u so scopu Diu-datu, a fine.

Se pudemu tirare fruttumente da e duttrini di parechji studiosi, dui cunsiglieri parenu esse particularmente utili à purtà l'innumerabili tistimunianzi biblici riguardanti u regnu di Diu in un tutale (coerente) coherente: George Ladd, chì scrive da a perspettiva di a ricerca biblica, è Thomas F. Torrance, chì rapprisenta u puntu di vista teologicu cù i so cuntributi. Di sicuru, sti dui studiosi anu amparatu da parechji altri è si riferiscenu à elli in u so pensamentu. Avete vistu u vastu materiale di ricerca biblica è teologica.

Facendu cusì, anu messu l'accentu nantu à quelle Scritture chì currispondenu à e premesse basiche, bibliche è teologiche dighjà menzionate sopra è chì riflettenu l'argumenti più conclusivi, capibili è cumpleti in quantu à u regnu di Diu. Per contu meiu, tratteraghju l'aspetti i più impurtanti di i so risultati chì faranu avanzà a nostra crescita è a nostra comprensione di a fede.

L'impurtanza centrale di Ghjesù Cristu

Ladd è Torrance sò stati tramindui emphatic chì a revelazione biblica identifica inequivocamente u regnu di Diu cù a persona è u travagliu di salvezza di Ghjesù Cristu. Lui-même l'incarne et l'amène. Perchè? Perchè ellu hè u rè di tutta a creazione. In u so travagliu spirituale cum'è un mediatore trà Diu è a creazione, u so regnu hè cumminatu cù elementi sacerdotali è profetichi. U regnu di Diu hè veramente esistente cù è per mezu di Ghjesù Cristu; perchè ellu regna induve ellu hè. U regnu di Diu hè u so regnu. Ghjesù ci dici: "È vi farà u vostru regnu propiu, cum'è u mo Babbu l'hà fattu per mè, per manghjà è beie à a mo tavula in u mo regnu, è per pusà nantu à i troni, ghjudicà e dodici tribù d'Israele" (Luca 2). Cor2,29-30u).

In altri tempi, Ghjesù dichjara chì u regnu di Diu hè u so. Ellu dice: "U mo regnu ùn hè micca di stu mondu" (Ghjuvanni 18,36). Cusì, u regnu di Diu ùn pò esse capitu in isolamentu di quale hè Ghjesù è ciò chì tuttu u so travagliu di salvezza hè circa. Qualchese interpretazione di e Sacre Scritture o ogni sinopsi teologica di u materiale esegeticu, chì ùn interpreta micca u regnu di Diu nantu à a basa di a persona è di u travagliu di Ghjesù Cristu, si alluntanassi da u centru di l'insignamentu cristianu. Inevitabbilmente vene à cunclusioni sfarente di quellu chì opera da stu centru di vita di a fede cristiana.

Partendu da quellu centru di a vita, cumu pudemu amparà à capisce ciò chì hè u regnu di Diu? Prima di tuttu, duvemu nutà chì hè Ghjesù stessu chì proclama a venuta di u regnu di Diu è face di stu fattu un tema universale di u so insignamentu (Marcu. 1,15). Cù Ghjesù principia a vera esistenza di u regnu; ùn solu porta u missaghju nantu à questu puntu. U regnu di Diu pò esse sperimentatu induve Ghjesù hè; perchè ellu hè u rè. U regnu di Diu esiste veramente in a presenza è l'azzione di u Rè Ghjesù.

Partendu da stu puntu di partenza, tuttu ciò chì Ghjesù dice è face trasmette tandu u caratteru di u so regnu. U regnu ch'ellu vole dà ci hè identicu in u so caratteru à u so. Ci porta un certu tipu di regnu in un regnu chì incarna u so caratteru è scopu. Cusì e nostre idee nantu à u regnu di Diu devenu esse cuncordanti cù quale hè Ghjesù. Duvete riflettelu in tutte e so sfaccette. Duvianu esse purtati in modu tale chì ci riferiscemu à ellu cun tutti i nostri sensi è ci ricurdemu per ch'ellu capischimu chì stu regnu hè u so. Appartene à ellu è hà a so firma in ogni locu. Ne segue chì u regnu di Diu si tratta principalmente di a regula o regnu di Cristu è micca tantu, cum'è certe interpretazioni suggerenu, nantu à regni celesti o una situazione spaziale o geografica. In ogni locu induve a guvernanza di Cristu hè in opera secondu a so vulintà è u so scopu, ci hè u regnu di Diu.

Soprattuttu, u so regnu deve esse cunnessu cù u so destinu cum'è Salvatore è cusì esse cunnessu cù a so incarnazione, vicaria, crucifissione, risurrezzione, ascensione è a seconda venuta per a nostra salvezza. Ciò significa chì a so regula cum'è rè ùn pò esse capita separatamente da u so travagliu cum'è rivelatore è mediatore, chì era cum'è prufeta è clericu. Tutte queste trè funzioni di l'Anticu Testamentu, cum'è incarnate in Mosè, Aaron è David, si vedenu cunnessi è realizati in ellu in un modu unicu.

A so regula è a so vulintà sò sottumessi à a vulintà di ricumandà a so creazione, u so cappellu è a so buntà, vale à dì, di includeli in a so lealtà, a so cumunità è a so participazione ricunciliandoci cun Diu per via di a so morte in croce. Infine, se ci mettimu sottu à u so cappellu, participeremu à a so regula è pudemu gode di participà à u so regnu. È a so guvernanza porta i tratti di l'amore di Diu, ch'ellu ci porta in Cristu è in a fiducia di u Spìritu Santu chì travaglia in noi. A nostra participazione à u so regnu hè spressa in amore per Diu è in carità cum'è incarnata in Ghjesù. U regnu di Diu si mostra in una cumunità, un populu, una cumunità in allianza cun Diu in virtù di Ghjesù Cristu è cusì ancu trà di elli in u spiritu di u Signore.

Ma tali amore sperimentatu in a cumunità, cum'è avemu participatu in Cristu, nasce da una fiducia vissuta (fede) in u Diu redentore, vivu è a so signoria, cum'è hè esercitatu continuamente per mezu di Cristu. Cusì, a credenza in Ghjesù Cristu hè inestricabilmente ligata à l'integrazione in u so regnu. Questu hè perchè Ghjesù ùn solu pruclamava chì cù u so avvicinamentu, u regnu di Diu s'avvicinaria ancu, ma hà ancu chjamatu a fede è a fiducia. Allora leghjemu: "Ma dopu chì Ghjuvanni era statu fattu prigiuneru, Ghjesù ghjunse in Galilea è predica l'evangelu di Diu, dicendu: "U tempu hè cumpiitu, è u regnu di Diu hè vicinu". Pentitevi è crede in l'evangelu » (Marcu 1,14-15). A fede in u regnu di Diu hè inestricabilmente ligata cù a credenza in Ghjesù Cristu. Cunfidà in ellu in a fede significa s'appoghjanu nantu à u so regnu o u so regnu, u so regnu di custruzzione di a cumunità.

Amà à Ghjesù è cun ellu u Babbu significa amà è fidà si in tutte e realizazioni di sè stessu chì si manifestanu in u so regnu.

U regnu di Ghjesù Cristu

Ghjesù hè u rè di tutti i rè, chì guverna nantu à tuttu l'universu. Nisun angulu in tuttu u cosmosu hè risparmiatu da u so putere redentore. Et donc il proclame que toute autorité lui a été donnée dans le ciel comme sur la terre (Matthieu 28,18), vale à dì, sopra tutta a creazione. Tuttu hè statu creatu per ellu è per ellu, cum'è l'apòstulu Paulu spiega (Coloss 1,16).

Rivisendu e prumesse di Diu à Israele, Ghjesù Cristu hè "Rè di i rè è Signore di signori" (Salmu 13).6,1-3; 1 Timoteu 6,15; Rev. 19,16). Hà precisamente u putere di duminazione chì hè degnu di ellu; hè quellu per mezu di quale tuttu hè statu creatu è chì in virtù di u so putere è di a so vulintà vivificante riceve tuttu (Ebrei 1,2-3; Colossesi 1,17).

Avia da esse diventatu chjaru chì stu Ghjesù, Signore di l'Universu, ùn cunnosce à nimu di a so natura, nè rivale, sia in termini di creazione sia di u donu inestimabile di a nostra redenzione. Mentre c'eranu cumpagni d'armi, pretendenti è usurpatori chì ùn avianu nè u putere nè a vuluntà di creà è di dà vita, Ghjesù hà fattu falà tutti i nemichi chì si sò opposti à a so regula. Cum'è u mediatore carne di u so Babbu, u Figliolu di Diu, in virtù di u Spìritu Santu, s'oppone à tuttu ciò chì ferma in a strada di a so creazione ben fatta è di u destinu Onniputente per tutte e creature. In a misura chì si oppone à tutte quelle forze chì danneghjanu o distrughjenu a so creazione ben fatta è minaccianu di sviare da i so scopi meravigliosi, mostra u so amore per sta creazione. S'ellu ùn hà micca cummattutu quelli chì volenu distrughjeli, ùn seria micca u Signore unitu ad ella in amore. Questu Ghjesù, cù u so Babbu celestiale è u Spìritu Santu, s'oppone senza paura à tutti i mali chì torpede, distorsionanu è distrugge a vita è e relazioni basate nantu à l'amore è a cumunità da una parte cun ellu è da l'altra parte cun l'altri è cù a creazione. Per chì u so destinu uriginale, ultimu sia cumpiitu, tutte e forze chì si oppongenu à a so regula è à a so legge devenu sottumettesi à ellu in pentimentu o esse annullate. U male ùn hà futuru in u regnu di Diu.

Allora Ghjesù si vede, cum'è ellu hè ancu dipintu da i tistimunianzi di u Novu Testamentu, cum'è u vincitore chì porta a redenzione, chì libera u so populu da ogni male è da tutti i nemici. Il libère les prisonniers (Luke 4,18; 2. Corinti 2,14). Ci trasferisce da u regnu di a bughjura à u so regnu di luce (Colossians 1,13). Iddu "s'hè rinunziatu per i nostri peccati ... per salvà noi da stu mondu cattivu attuale, secondu a vulintà di Diu, u nostru Babbu" (Galatiani 1,4). Hè precisamente in questu sensu chì si deve capisce chì Ghjesù "[...] hà vintu u mondu" (Ghjuvanni 1).6,33). È cun questu face "tutte e cose novi!" (Apocalisse 21,5; Matteu 19,28). U scopu cosmicu di u so regnu è a sottumissione di tutti i mali sottu à u so regnu tistimunianu fora di a nostra imaginazione à u miraculu di u so regnu reale di grazia.

di Gary Deddo


in pdfU Regnu di Diu (parte 1)